Dus moest er een tweede poging komen. Ik mat en knipte een voorpand en een achterpand, naaide ze keurig aan mekaar en besefte toen ik daar mee klaar was dat ik ook gewoon een langere lap had kunnen nemen. Maar de naad zit waar ik hem wilde hebben, dus dat geeft niet.
De zijnaden dichtnaaien leverde nog het nodige gefoeter op. Ik moest zo kort mogelijk op het randje kunnen stikken, maar mijn machine heeft echt wel de nodige moeite van zodra er enkele stoflagen aan te pas komen. Na 2 keer alles lostornen en alles opnieuw inrijgen omdat de naaimachine blijven hangen was en ik met een massa lussen zat is er dan toch een aanvaardbaar zakje van onder de machine gerold.
Nog een kleine tip: om velcro te stikken kan je best de grootste steeklengte nemen, anders blijft je draad erin plakken en mag je dus weer tornen.
De snelheid was wel bedroevend deze keer.
Een derde versie zal ongetwijfeld nog wel volgen.
Als voering gebruikte ik de stofrestjes van het kleedje, die pasten toevallig perfect bij de buitenstof.
Buitenstof : stoffenspectakel
Voering: Pauli
Geen opmerkingen:
Een reactie posten